چه شد که فلاحیان و پورمحمدی نامزد انتخابات شدند؟

علی فلاحیان و مصطفی پورمحمدی دو روحانی، دو اصولگرا، دو نامزد بی‌برنامه و دوچهره امنیتی در میان نامزدهای انتخابات ۹۲ هستند. مزید بر این اشتراکات، ویژگی‌های دیگری را می‌توان یافت که این دو را به یکدیگر بسیار شبیه ساخته: نزدیکی به بیت رهبری و دو همکار پیشین در وزارت اطلاعات. با وجود این همه اشتراک چرا هر دو اینها نامزد انتخابات شده‌اند؟

سال ۹۱؛ سالی زیان‌بار در سیاست خارجی جمهوری اسلامی

 گرچه نمی‌توان از این حقیقت گذشت که ایران اندک کارت‌های مهمی همچون حضور مؤثر درعراق و قدرت«چانه‌زنی» در مذاکرات هسته‌ای در دست دارد که نمی‌توان آنها را نادیده گرفت ولی اگر اندک موارد قدرت تأثیرگذاری تهران را در یک کفه و شکست دیپلماسی سازمانی، تنش در مناسبات با بسیاری از کشورهای جهان، محکومیت در نقض حقوق بشر و تحمل کیفر در پرونده هسته‌ای را در کفه دیگر ترازو قرار دهیم، بی‌درنگ باید نتیجه گرفت که برخلاف اظهارات مهمانپرست سال ۹۱ سالی زیانبار برای سیاست خارجی جمهوری اسلامی بوده که در نتیجه جایگاه بین‌المللی و توان تأثیرگذاری ایران را شدیداً تنزل داده است.

رفتارشناسی احمدی‌نژاد: از نفی «نظام سلطه» تا نفی «سلطه نظام»

آرایش کنونی نظام، «تنازع بقا» برای ماندن در قدرت سیاسی جهت مصونیت از هر گزندی است. به چالش گرفتن قدرت رهبر(سلطه نظام)، دوئلی است که میان احمدی نژاد و رهبر شکل گرفته است. کدام نشان برای چالش کشیدن رهبر، بالاتر از «اعطای مدال درجه یک فرهنگ» به اسفندیار رحیم مشایی توسط احمدی‌نژاد است؟ اقدامی که بی‌هیچ تردید باید آن را «دهن کجی» احمدی‌نژاد به مقام عظمای ولایت! تفسیر کرد.

رهبر ایران؛ گرفتار در باز تولید «حاکمیت دوگانه»

حاکمیت دوگانه، پدیده‌ای همزاد با رهبری خامنه ای بوده اعم از آنکه ریاست دولت در دست رفسنجانی باشد که با اقتدار خود، خاتمی که با محبوبیت جهانی خود، یا احمدی‌نژاد که با خودشیفتگی خود، فصل‌الخطاب بودن خامنه‌ای را به چالش کشیده‌اند.

مصاحبه با "راه دیگر" درباره اوضاع بین المللی ایران

مصاحبه  با "راه دیگر" درباره اوضاع بین المللی  ایران

http://rahedigar.net/1391/12/22/6-mah-srnevesht-saaz-iran/

قرارداد جدید: آزادی تحرک گردشگر مصری در ایران اما برعکس آن نه

وزیر گزدشگری مصر، در بازگشت از تهران در مصاحبه ای برای کاستن از انتقاداتی که بابت این قرارداد به او شده، جمهوری اسلامی را به «جن بو داده» تشبیه کرده و گفت: «اگر مصلحت کشورم اقتضا کند حاضرم با جن بو داده هم همکاری کنم.»

جمهوری اسلامی در عزای «تک نفره» برای مرگ چاوز

جالب است که اگر در فقدان شخصيتی برجسته، نخستين واکنش جامعه بُهت و ناباوری نسبت به از دست دادن متوفی است، با مروری به رسانه های ايران دانسته می شود که بسياری از رسانه ها در بُهت و ناباوری از اعلام عزای عمومی در ايران برای مرگ رهبر کشوری ديگر و همچنين صدور پيام تسليتی چنان غليظ در رثای او فرو رفته اند. اين ناباوری از آن خاطر است که مردم می پرسند چگونه پرتو عقل و خرد تا اين حد در مديريت کشور فروکش کرده است؟

مصاحبه من و اقای اشکوری درباره تسلیت احمدی نژاد برای "شهید چاوز"

http://www.radiofarda.com/content/b1-reactions-to-ahmadinejad-public-mourning-for-chavez/24922245.html

مصاحبه من در برنامه افق در خصوص در باره آمیا

مصاحبه من در برنامه افق در صدای امریکا

ایران و آرزانین توافق کرده اند که از متهمان ایرانی این پرونده در ایران بازجوئی شود

http://www.youtube.com/watch?v=tM3eRRzwxao

منوچهر متکی؛ وزير دنيا ديده، بدون برنامه برای رياست جمهوری

بی شکف تصفیه های دوران متکی را تنها می توان با تصفیه های آغاز انقلاب اسلامی مقایسه کرد که بسیاری از خدوم ترین دیپلمات های زبده ایرانی از لب تیغ تصفیه های ناعادلانه گذشتند با این تفاوت که متکی به فرمان «رییس جمهور همسو با رهبر» دیپلمات های هم طراز و بالاتر از خود را از تصفیه گذراند.