ایران و بریتانیا؛ دو سال تنش دیپلماتیک برای هیچ

آبروریزی برای حکومتی که نمی تواند امنیت سفارتخانه ها را تامین کند و فرض پرداخت غرامت به بریتانیا به یک سو، آنچه نباید فراموش کرد اینکه جمهوری اسلامی در حالی به تجدید رابطه با بریتانیا  تن داده که مصوبه تحریم بانک مرکزی ایران (که پیشنهاد لندن به اتحادیه اروپا و امریکا و بسیار دیگر کشورها بود) همچنان به قوت خود باقی است. آنچه که در دو سال تنش با لندن گذشت، هیاهوی زیانباری بود برای هیچ.

سکوت تهران درباره اتهام جاسوسی مرسی برای ایران

دادستانی مصر در دومین جلسه دادگاه محمد مرسی، وی را منتسب به اتهامی دانسته که پای جمهوری اسلامی و متحد استراتژیک آن، حزب الله لبنان را در محاکمه وی به میان می کشد. اتهام مزبور، اتهامی است سنگین مبنی بر اینکه مرسی برخی اسرار ملی مصر را به ایران تحویل ‌داده است.

افزون بر چنین اتهامی، کیفرخواست دادستانی مصر گامی فراتر نهاده و مدعی گردیده که مرسی و ۳۵ تن از رهبران اخوان‌المسلمین به همراه حماس و حزب الله لبنان قصد "ناامنی وبی ثباتی" مصر را داشته اند.

با توجه به اینکه دولت موقت مصر در اواخر سال 2013 سازمان اخوان المسلمین را یک سازمان تروریستی معرفی کرده، انتساب جاسوسی مرسی برای جمهوری اسلامی، در معنا ارتباط دادن دو نهاد تروریستی (دولتی مرسی و دولت جمهوری اسلامی) به یکدیگر است.

مصاحبه با رادیو فردا در خصوص سفر وزیر خارجه بلژیک به تهران

این مصاحبه کوتاه من است با رادیو فردا در خصوص سفر وزیر خارجه بلژیک به تهران.....علیزاده

http://www.radiofarda.com/content/f8-iran-eu/25274485.html

کناره گیری مقتدا صدر از سیاست: درسی برای روحانیون ایران

آنچه اینک فریاد مقتدا صدر را برآورده این است که عده ای از شیعیان در حکومت عراق، استبداد دیگری را بنیاد نهاده که برای آوازه خاندان صدر و همچنین آوازه شیعه زیانبار است اگر وی با آنان شریک این راه خلاف باقی بماند و یا اگر در برابر آن سکوت کند.

باید پرسید اگر عده‌ای تکنوکرات شیعه عراق (با کروات و کت و شلوار و نه در لباس روحانیون)، به زعم مقتدا صدر، در عرض یک دهه از پایان حکومت صدام به راه استبداد گام نهادند، واکنش روحانیون ایران در برابر شرایط موجود این کشور چیست.

اگر محمدرضا شاه بشار اسد بود

به راستی اگر موقعیت شاه با آن همه متحد استراتژیک را با رژیم منزوی بشار اسد مقایسه کنیم، آیا شاه نمی توانست چنان سرکوبی از معترضان 57 (به مانند سرکوب چین کمونیست در میدان تیانانمن) کند که آب از آب تکان نخورد تا امروز رهبران برآمده از آن انقلاب چشم بر سرکوب بشار اسد ببندند؟

چرخش در سیاست خارجی مصربه سوی مسکو

ارتش گو اینکه می داند چه خشونتی را در درون کشور به کار بسته تا ریشه اخوان را بخشکاند ولی آن را خدمتی به مصر، اسرائیل، امریکا و منطقه خاورمیانه قلمداد می کند که نگذاشت یک جریان بنیاد گرا با وسعت  و قدرتی که اخوان المسلمین دارد، امنیت همه را بر هم بزند.

سکوت در برابر خشونت عریانی که ارتش برای سرکوب طرفداران مرسی به کارگرفته، کمترین انتظار ژنرال السیسی از امریکاست که گمان دارد امریکا می باید بهتر از هر کسی قدردان ریسکی باشد که وی پذیرفته تا اوضاع را به دوران حسنی مبارک باز گرداند.

توان موشکی و اقتصاد ومقاومتی

اقتصاد مقاومتی مورد نظر خامنه ای چنان بی پایه بود که هرگز هیچ یک از اقتصاددانان صاحب نام کشور در دفاع آن بر نیامدند. کار به جایی کشید که محمدرضا نقدی فرمانده بسیج دست به دامن مداحان شود تا آنان الگوی اقتصاد مقاومتی را برای مردم تبیین کنند.

او که گفته بود اقتصاد مقاومتي تكرار فرمول جنگ نامنظم است، به مداحان  گفت که: «باید مداحان اهل بیت از منبرهای خود برای تبیین فرمایشات ولایت و انتقال نظریه اقتصاد مقاومتی به عموم مردم حداکثر استفاده را داشته باشند... اگر مداحان می‌خواهند از کربلا بگویند، باید بگویند اگر تهدید یا تحریممان کنند، حتی اگر لب تشنه جان دهیم قطعا سازش نمی‌پذیریم.»

سخنان متناقض علی لاریجانی در سفر به تونس

در خور توجه است که راشد الغنوشی رهبر حزب اسلامی النهضة در تونس تصویب چنین قانون اساسی را به ملت تونس تبریک گفت و یاد آور شده که:«این قانون اساسی مبانی حقوق بشر را احترام می گذارد و تونس نمونه منحصر به فرد در احترام به دمکراسی در جهان عرب خواهد بود.»

موضع چنین رهبر اسلامگرایی وقتی معنی می دهد که ابراهیم یزدی، دبیر کل نهضت آزادی ایران، طی نامه ای به دوست خود راشد الغنوشی توصیه کرده بود اسلامگرایان تونس «از اشتباهات انقلاب اسلامی و تجربه الجزایر درس بگیرند.»

حال اگر این توصیه ابراهیم یزدی مسموع راشد الغنوشی افتاده باشد، علی لاریجانی باید پاسخگو باشد که چگونه تصویب چنین قانونی مترقی را به تونس تبریک گفته که راز مترقی بودن آن در پرهیز از خطاهای انقلاب اسلامی است؟

هدف وزیر خارجه سوئد از سفر به ایران

اجلاس امنیتی مونیخ (1 و 2 فوریه 2014)، فرصتی بود تا وزیران خارجه سوئد با ظریف وزیرخارجه ایران دیدار و گفتگو داشته باشد. به رغم این فرصت گفتگو که در مونیخ فراهم شده بود، کارل بیلدت، وزیر خارجه سوئد بلافاصله پس از مونیخ عازم تهران شد تا طی دیداری 3 روزه (3 تا 6 فوریه) با مقامات ایرانی گفتگوهای مفصلی داشته باشد. وی در این سفر با ظریف، حسن روحانی، علی لاریجانی و هاشمی رفسنجانی دیدار و گفتگو کرد.

اوکراین و سوریه؛ “حیاط خلوت”‌های مسکو و تهران

اوکراین در این روزها شاهد تحولاتی است که از سه سال پیش سوریه شاهد آن بود. تقابل دولت و مخالفان تدریجاً به شکل جنگ شهری درآمده است. تقاضای مخالفان، استعفای ویکتور یانوکویچ رییس جمهور اوکراین است؛ خواسته ای که برای مسکو قابل تصور نیست.

این اعتراضات پس از تصمیم ناگهانی رییس جمهور اوکراین، مبنی بر تعلیق امضای توافقنامه تجارت آزاد با اتحادیه اروپا روی داد. معترضان معتقدند که امتناع یانوکویچ از امضای موافقتنانه با اتحادیه اروپا ناشی از فشار مسکو بود که اوکراین را تهدید به اعمال مجازات های اقتصادی از جمله قطع صادرات گاز شرکت گازپروم به اوکراین نموده بود. ولادمیر پوتین مقام تصمیم گیر در شرکت گازپروم است.

مصاحبه با رایدو فرانسه: روابط ایران و اتحادیه اروپا

مصاحبه من به همراه دکتر خاوند و دکتر نوری زاده در مصاحبه ای ذر رادیو فرانسه پیرامون روابط ایران و اتحادیه اروپا. در بالای صفحه اگر «گوش کنید» را کلیک کنید مصاحبه را می شنوید......علیزاده

http://www.persian.rfi.fr/%D8%A7%D8%B1%D9%88%D9%BE%D8%A7/20140202-%D9%86%D9%82%D8%B4-%D8%A7%D8%AA%D8%AD%D8%A7%D8%AF%DB%8C%D9%87-%D8%A7%D8%B1%D9%88%D9%BE%D8%A7-%D8%AA%D8%A7-%D8%B1%D8%B3%DB%8C%D8%AF%D9%86-%D8%A8%D9%87-%D8%AA%D9%88%D8%A7%D9%81%D9%82-%D8%A7%D8%AD%D8%AA%D9%85%D8%A7%D9%84%DB%8C%D9%90-%D9%86%D9%87%D8%A7%D8%A6%DB%8C-%D9%87%D8%B3%D8%AA%D9%87-%D8%A7%DB%8C

بهار عربی یا خزان عربی؟

اگر نیک بنگریم کمتر کسی را می توان یافت که به ژرفای این رویداد سیاسی وسیع و سریع اندیشده باشد که آیا این تحول سیاسی همان گونه که وسیع و سریع می نماید، عمیق نیز هست؟

آنان که عنوان خزان عربی را پیشنهاد می دهند، می گویند که در بحرین آل خلیفه  همچنان در قدرت باقی مانده اند، در یمن معاون علی عبدالله صالح به قدرت رسید، در مصر نظامیان به قدرت بازگشتند، در لیبی آشوب و ناامنی غوغا می کند و در سوریه جنگ داخلی بالغ بر 120 هزار کشته به جا نهاده است.