جستجوی این وبلاگ

۱۳۹۳ خرداد ۲۹, پنجشنبه

ملاحظات بریتانیا برای بازگشایی سفارتش چیست؟

دستگیری و محاکمه حسین رسام (تحلیلگر ارشد سفارت بریتانیا در حوادث ۸۸)، انتشار کتاب "نقش انگلیس در فتنه ۸۸" و تولید فیلم "قلاده های طلا"، از جمله اقداماتی بود تا اتهام خامنه ای به لندن شکل مستند به خود گیرد.
با این توصیف پر واضح است که معنا و مفهوم برخی اظهار نظرها از لندن مبنی بر اینکه این کشور به دنبال تضمین های عینی (بخوانید تضمین از سوی خامنه ای) است، چیست.
Britain Embassy


ملاحظات بریتانیا برای بازگشایی سفارتش چیست؟

تنها در فاصله 3 ماه از تبادل کاردار غیرمقیم میان تهران و لندن (اسفند 92)، ویلیام هیگ وزیرخارجه بریتانیا از آمادگی کشورش برای بازگشایی سفارت این کشور در تهران به شرط برآورده شدن "پاره ای ملاحظات" خبر داد. صرف نظر از اینکه چنین شتابی در عادی سازی روابط دو کشور قابل توجه می باشد، معلوم است که لندن ملاحظات عدیده ای را برای عادی سازی کامل روابط با تهران دارد. این ملاحظات چه می توانند باشد؟

یکم؛ مصوبه ای که از اساس غلط بود
با اعلام آمادگی لندن برای ارتقاء سطح مناسبات دیپلماتیک با تهران، توپ در زمین وزارت خارجه ایران قرار گرفته که از میان ارتقا سطح روابط با لندن و مصوبه مجلس مبنی بر کاهش سطح روابط با لندن یکی را اختیار کند.
به دنبال پیشنهاد بریتانیا به اتحادیه اروپا برای اعمال تحریم بانک مرکزی ایران، مجلس شورای اسلامی  در مورخ ۶ آذر ۱۳۹۰ طرحی را از تصویب گذراند که بر اساس آن وزارت خارجه موظف گردید با اخراج سفیر بریتانیا (سایمون گس) سطح روابط با لندن را به کاردار تقلیل دهد. این مصوبه همچنین تجدید نظر در این خصوص یعنی ارتقاء دوباره روابط به سطح سفیر را برعهده وزارت خارجه گذاشته بود.
گو اینکه وزارت خارجه ایران اینک این اختیار را دارد که به تشخیص خود سطح روابط  با لندن را حال که ویلیام هیگ اعلام آمادگی کرده، به سطح سفیر ارتقاء دهد ولی معنای این اقدام آن است که طرح مجلس برای کاهش روابط با لندن از اساس غلط بود.
به بیان ساده، در حالی که تحریم بانک مرکزی و انواع تحریم های دیگر همچنان به قوت خود باقی است و مذاکرات ایران با 5+1 از جمله بریتانیا برای رفع تحریم ها هنوز به نتیجه دلخواه منتهی نشده، ارتقاء سطح روابط با لندن یک "عقب نشینی آشکار" در برابر لندن تلقی می شود چرا که در مصوبه مجلس به سلسله ای از اقدام مخرب لندن و «کارنامه سیاه انگلستان در ایران» اشاره شده بود. حال بدون آنکه لندن  به قدر سر سوزنی از مواضع خود عقب نشینی کرده یا از کاهش تحریم ها بکاهد، ارتقاء سطح روابط با این کشور عملاً دهن کجی به مصوبه مجلس است.
از سوی دیگر با توجه به بهانه جویی های مجلس و احضارهای مکرر تیم وزارت خارجه به مجلس ، وزارت خارجه بیم این دارد که تصمیم به افزایش سطح روابط با لندن بهانه ای دیگر به دست جناح تندرو مجلس (که کمیسیون سیاست خارجی را نیز در دست دارند) بدهد. کافی است مجلس از وزارت خارجه بپرسد چه تغییر رفتاری در بریتانیا مشاهده شده که وزارت خارجه مایل به ارتقا سطح روابط با لندن بر آمده است؟ همین یک پرسش کافی است که وزیر خارجه را به "وادادگی سیاسی" متهم کنند.
از این رو، ملاحظه بریتانیا این است که وزارت خارجه ایران موضعی صریح نسبت به مصوبه ای بگیرد که از اول غلط بود.

دوم؛ درسی که جمهوری اسلامی باید بیاموزد
مجید تخت روانچی معاون وزیرخارجه اعلام کرده بود که تهران حاضر است به لندن بابت حمله به سفارت این کشور غرامت پرداخت کند ولی حاضر به عذرخواهی نیست.
مستنبط این سخن آن است که:
اولا دولت جمهوری اسلامی با قبول مسئولیت از کوتاهی در تأمین امنیت یک سفارتخانه، پرداخت غرامت را منطقی می داند.
ثانیاً نه تنها موضوع عذرخواهی لندن از "کارنامه سیاه اش" در میان نیست بلکه این بریتانیاست که تهران را موظف به عذرخواهی می داند.   
روشن است که لندن با تعیین این شروط و علنی کردن آن، می خواهد درسی را به دولت میزبان بیاموزد که بار دیگر امنیت سفارتش را خدشه دار نکند.
از یاد نبریم که در طول سال های پس از انقلاب اسلامی به سفارت های امریکا، عربستان، دانمارک و انگلیس یورش شده و این رفتار خارج از نزاکت دیپلماتیک و مهمان نوازی به روالی عادی در جمهوری اسلامی تبدیل شده است.
از آن بالاتر، درخور توجه است که در یورش به املاک و مستغلات سفارت بریتانیا در تهران، شاید برای اولین بار در تاریخ به اقامتگاه کارمندان یک سفارتخانه (که محل اسکان خانواده و فرزندان دیپلمات ها بود)، نیز حمله شد.

سوم؛ مسئولیت مستقیم رهبر
با تأخیری معنی دار و تقریباً 9 ماه بعد از یورش به سفارت بریتانیا، علی خامنه ای گرچه ورود به داخل سفارت بریتانیا را "تندروی" دانست ولی از توصیف این کشور به "انگلیس خبیث" کوتاهی نکرد.
او در ناآرامی های روزهای اول بعد انتخابات ۸۸ نیز انگشت اتهام را به سوی لندن گرفت تا این کشور را عامل ناآرامی های قلمداد کند. او در نماز جمعه ۲۹ خرداد ۸۸ (یک هفته پس از انتخابات) گفت: "من به همه‌ى اين آقايان [نامزدهای انتخابات ۸۸]...توصيه ميكنم...دستهاى دشمن را ببينيد؛ گرگهاى گرسنه‌ى كمين‌كرده را كه امروز ديگر نقاب ديپلماسى را يواش يواش دارند از چهره‌هايشان برمي دارند...از همه هم خبيث‌تر دولت انگليس."
دستگیری و محاکمه حسین رسام (تحلیلگر ارشد سفارت بریتانیا در حوادث ۸۸)، انتشار کتاب "نقش انگلیس در فتنه ۸۸" و تولید فیلم "قلاده های طلا"، از جمله اقداماتی بود تا اتهام خامنه ای به لندن شکل مستند به خود گیرد.
با این توصیف پر واضح است که معنا و مفهوم برخی اظهار نظرها از لندن مبنی بر اینکه این کشور به دنبال تضمین های عینی (بخوانید تضمین از سوی خامنه ای) است، چیست.
تصاویر یورش به سفارت بریتانیا گواه آن آست که آن اتفاق در برابر پلیس پایتخت اتفاق افتاد. از آنجایی که نیروی انتظامی از مجموع دوایر تحت امر رهبر (و نه رییس جمهور) است، این کوتاهی  پلیس در حمایت از امنیت سفارت بریتانیا مستقیماٌ متوجه رهبر جمهوری اسلامی است. هم چنان که آزاد کردن شش تن از مهاجمان به ساختمان سفارت که توسط پلیس دستگیر شده بودند بدون موافقت نهاد رهبری متصور نبود.
با این توصیف یکی از ملاحظات لندن این است که پرداخت غرامت و حتی عذرخواهی تهران مادام که علی خامنه ای نیروهای تحت امر خود را موظف به حفظ امنیت  سفارت "انگلیس خبیث" نداند، تضمینی برای عدم تکرار آن حادثه نیست.

چهارم؛ آزادی عمل کادر دیپلماتیک
حدود وظایف دیلماتیک در سفارتخانه های مقیم، بر اساس کنوانسیون های پذیرفته شده توسط کشورها مشخص شده است. برای مثال تهیه گزارش از وضعیت حقوق بشر در کشور پذیرنده و ارتباط گرفتن آشکار با فعالان و احزاب سیاسی کاملا امری عادی در یک سفارت است. این در حالی است که همین اقدامات اگر توسط سفارتی در تهران صورت پذیرد، توسط مقامات و مسئولین جمهوری اسلامی تقبیح می شود. مثلا علی لاریجانی رییس مجلس، دیدار کاترین اشتون با مادر ستار بهشتی و نرگس محمدی را اقدامی "دزدانه" توصیف کرده بود.
از جمله سایمون گس سفیر وقت بریتانیا در تهران به دلیل انتشار مطلبي در سايت رسمی سفارت با عنوان «جرم نسرين ستوده دفاع شجاعانه است»، شدیدا آماج حملات قرار گرفته بود و مراتب اعتراض جمهوری اسلامی طی احضار کاردار بریتانیا تذکر داده شد. این در حالی است که سفارت ایران در لندن آزاد است هرگونه گزارش مشابهی را تهیه و منتشر کند.
بدیهی است حال که موضوع ارتقاء روابط دیلماتیک مطرح است، لندن آزادی عمل کادر دیپلماتیک خود را در حد و اندازه متعارف، ملاحظه ای از ملاحظات خود برای از سرگیری روابط می داند.

http://www.radiozamaneh.com/154781

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر