احمدی
نژاد از ماجرای کهریزک سلب مسئولیت کرد. در حالی که او حادثه کهریزک را یک "جنایت"
خواند به صراحت مسئولیت این جنایت را از دوش خود برداشت. او گفت: «ماجرای کهریزک
چه ربطی به دولت داره؟ سازمان زندان ها زیر نظر دولت بود؟ نیروی انتظامی زیر نظر
دولت بود؟ قوه قضائیه زیر نظر دولت بود؟»
شورای نگهبان؛ ممانعت از انتخابات دو
قطبی احمدی نژاد - خامنه ای
احمدی نژاد رد صلاحیت شد، اما چرا؟ مهم ترین دلیل برای رد صلاحیت او چه بود؟
برای پاسخ به این پرسش، پرسش اصلی این است که در ساختار قدرت جمهوری اسلامی احمدی
نژاد کجا ایستاده است؟ آیا او با رهبر است یا بر رهبر؟
با توجه به رفتاری که در ماه های اخیر از احمدی نژاد شاهد بودیم و در آن احمدی
نژاد نوک پیکان انتقادات خود را متوجه شخص آیت الله خامنه ای گرفته بود، مدعای این
یادداشت آن است که مهم ترین وضعیتی که حضور احمدی نژاد در انتخابات به وجود می
آورد وضعیت "دو قطبی احمدی نژاد- خامنه ای" بود. شرح این مدعا از این
قرار است که:
محدوده ممنوعه قدرت
این مرد ریزنقش، نقش بزرگی در جهت دادن به تحولات جمهوری اسلامی در دهه 1380
ایفا کرد. خود گفته بود که درسال 84 به "محدوده ممنوعه" قدرت ورود کرده
بود. اما، محدوده ممنوعه در جمهوری اسلامی کجاست؟
در میان نامزدهای سال 84 هنگامی که نام محمود احمدی نژاد از تأیید صلاحیت
شورای نگهبان گذشت، کمتر کسی می توانست در مخیله خود خطور دهد که این سبک وزن ترین
نامزد بی نام و نشان، شانس پیروزی در میان سنگین وزن های انتخابات 84 (از جمله
هاشمی رفسنجانی) را داشت.
از قضا این نامزد جسور بهترین گزینه بود که بتواند متهورانه در شطرنج جمهوری
اسلامی به مصاف مهره قدرتمند نظام گسیل شود که برای خود "اکبرشاه"(طعنه
ای که به رفسنجانی می زدند) بود. از میان نامزدهای 84 تنها فردی که حاضر به چالش
کشیدن سنگین وزین ترین مهره نظام بود همین پیاده سواری بود "رجایی زمان"
و "معجزه هزاره سوم" نامش دادن تا به نبرد با رفسنجانی برود. احمد جنتی
در ستایش از او گفت که نامه احمدی نژاد به جرج بوش "الهام از سوی خدا"
بود، مصباح یزدی گفت "اطاعت از احمدی نژاد اطاعت از خداست" و خامنه ای
در وصف "رییس جمهور دانشمند" گفت که "نظرش به نظر احمدی نژاد نزدیک
تر است."
در گمان آنان که در حمایت احمدی نژاد برآمده بودند او به خوبی توانسته بود که
به محدوده ممنوعه حمله بی پروا کند. چنین شد که با تقلب انتخاباتی (آن گونه که
کروبی مدعی شد و خاتمی نیز آن را "بداخلاقی" نام نهاد) پیروزی احمدی
نژاد رقم خورد. انتخاباتی 84 که با هفت نفر آغاز شده بود با "دو قطبی
رفسنجانی – احمدی نژاد" به نفع پیاده سوار بی نام و نشان که در سپهر سیاسی
جمهوری اسلامی ظهور کرده بود، پایان یافت.
رفتار متهورانه و در عین حال هتاکانه او موجب شد تدریجا شکاف میان رفسنجانی و
خامنه ای علنی شود. رفسنجانی به حاشیه قدرت رانده شد. از امامت جمعه کناره گیری
کرد و او را از ریاست مجلس خبرگان به کنار گذاشتند تا روزی که درگذشت.
ورود دوباره احمدی نژاد به محدوده ممنوعه
توصیه خامنه ای به احمدی نژاد برای ورود نکردن در انتخابات 96 عملا با دهن کجی
احمدی نژاد مواجه شد. او نه تنها بقایی را جلو انداخت تا در کنار او کارزار
انتخاباتی زودرس خود را آغاز کند بلکه بر خلاف نامه مصرح خود به خامنه ای، خود نیز
در اقدامی شگفت انگیز نامزد ریاست جمهوری شد تا برای بار دیگر وارد محدوده ممنوعه
قدرت شود.
با درگذشت رفسنجانی، اما، احمدی نژاد این بار به مصاف کدامین محدوده ممنوعه
قصد ورود در انتخابات داشت؟ پاسخ این پرسش را در رفتار ماه های اخیر او به خوبی می
توان یافت. او که با دستبوسی خامنه ای آغاز کرده بود در این ماه ها، اشارات تند و
تیزی به کار می بست که متوجه خامنه ای می شد. جایی گفت که «این چه استکباریه؟ این
چه «سلطنتیه» پیدا شده است؟...رفتی اون بالا نشستی؟!...بابا ملت «انقلاب» کرد که دیگه
این آدمها را نبینه! وگرنه اون قبلی [اشاره به شاه] که بود.»
از این صریح تر اظهاراتی بود که طی آن احمدی نژاد از ماجرای کهریزک سلب مسئولیت
کرد. در حالی که او حادثه کهریزک را یک "جنایت" خواند به صراحت مسئولیت
این جنایت را از دوش خود برداشت. او گفت: «ماجرای کهریزک چه ربطی به دولت داره؟
سازمان زندان ها زیر نظر دولت بود؟ نیروی انتظامی زیر نظر دولت بود؟ قوه قضائیه
زیر نظر دولت بود؟»
روشن تر از این نمی توان دلیلی آورد
که او دوباره وارد محدوده ممنوعه قدرت شده است. با این تفاوت که این محدوده ممنوعه
دیگر پرده دری از رفسنجانی نبود. احمدی نژاد شخص رهبر را هدف قرار داده بود. احمدی
نژاد آمده بود که دو قطبی احمدی نژاد- خامنه ای را ایجاد کند.
اگر در گردونه انتخابات قرار می گرفت برای جلب آرا احتمالا با خامنه ای همان
پرده دری را می کرد که پیشتر علیه رفسنجانی، کروبی، موسوی، ناطق نوری، واعظ طبسی و
برادران قاچاقچی (طعنه احمدی نژاد به سپاه) کرده بود. و اگر رد صلاحیت می شد که شد
"بصیرت رهبر" را به چالش گرفته که طی سالهای 84 تا 92 تمام حیثیت خود را
صرف حمایت از احمدی نژاد کرده بود.
رد صلاحیت احمدی نژاد برای جلوگیری از دو قطبی شدن احمدی نژاد- خامنه ای صورت
گرفت. با حذف احمدی نژاد اگر چه چنین دو قطبی تحقق نخواهد گرفت، اما، خامنه ای در
برابر پرسشی سخت قرار گرفته است و آن اینکه کجاست آن بصیرتی که خود و کشور را خرج
احمدی نژاد کردی تا امروز او را نیز از کشتی نظام پیاده کنی؟
http://www.radiofarda.com/a/f9-iran-presidential-election-ahmadinejad-khamenei/28447470.html
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر