برای درک جریان رسانه ای که علیه حزب الله به راه خواهد افتاد، کافی است به اظهارات حسن نصر الله توجه شود که عربستان را همسو با اسرائیل از عوامل "فتنه انگیز" در لبنان دانست و گفت: "طرح عربستان در منطقه فتنه انگیزی است و این طرح اسرائیل نیز هست".
در ارزیابی این فتنه، نصرالله تا آنجا بدگمان است که گفته: «برخی از گروه‌های لبنانی هستند که امیدوارند عملیات طوفان قاطعیت (عملیان نظامی عربستان علیه حوثی ها) مانند یمن در لبنان هم تکرار شود.»
حزب الله
لبنان: سازمانی تروریستی نزد "برادران" عرب
تنها در فاصله یک هفته از تروریستی دانستن حزب
الله توسط شورای همکاری خلیج فارس، اتحادیه عرب دیگر سازمان عربی نیز به اجماع
آراء حزب الله لبنان را در فهرست سازمان های تروریستی درج کرد. از میان 22
کشور عضو اتحادیه عرب، تنها دو کشور لبنان و عراق با اعلام حق تحفظ از دادن رأی
مشابه امتناع کردند.
بی تردید چنین اقدامی از ناحیه دو سازمان و
نهاد عربی ضربه حیثیتی بزرگی برای حزب الله لبنان در جهان عرب و همچنین ضربه ای به
جمهوری اسلامی حامی اصلی آن تلقی می شود.
روشن است که با درج حزب الله در فهرست سازمان
های تروریستی، از این پس هرگونه عضو پذیری، تبلیغات و فعالیت نهادهای مالی-پولی و
شرکت های وابسته به حزب الله لبنان در گستره ای به وسعت جهان عرب خلاف قوانین ضد
تروریستی قلمداد خواهد شد. این در حالی است که اگر قرار باشد این تعداد کشورهای
پرتعداد عربی قوانین ضد تروریستی خود را علیه حزب الله به اجرا در آورند، می
توانند کشور لبنان زادگاه حزب الله را نیز تحت فشار قرار دهند. مثلا این فرض متصور
است که بانک های پرتعداد کشورهای عربی، بانک های لبنانی را تحت فشار دهند تا در
صورت همکاری بانکی با حزب الله، از همکاری با آنان محروم خواهند شد.
تصور اینکه مثلا نهادهای مالی- پولی و شرکت
های وابسته به حزب الله در گستره ای به وسعت جهان عرب و از آن بدتر حتی در
کشور لبنان دچار مضیقه گردند، خود گویای فشاری است که قرار است با چنین مصوبه ای
بر حزب الله تحمیل شود.
آواری بزرگ تر برای حزب الله در راه است
تا پیش از یک هفته قبل که شورای همکاری و اینک
اتحادیه عرب، حزب الله را در فهرست سازمان های تروریستی گنجانده باشند، این سازمان
توسط امریکا، کانادا، استرالیا و اتحادیه اروپا در فهرست سازمان های تروریستی قرار
داشت. بعدتر عربستان اولین کشور عربی بود که حزب الله را در فهرست سازمان های
تروریستی گنجاند.
موفقیت عربستان در همسو کردن شورای همکاری و
اتحادیه عرب برای تروریستی قلمداد کردن حزب الله پس از آن رخ داد که حزب الله، حضور
موثری در جنگ داخلی سوریه به نفع دولت بشار اسد برعهده گرفت. تدریجا شکافی که بین
هواداران و مخالفان بشار اسد در سوریه رخ داد به یک یک کشورهای عربی نیز سرایت
کرد. کشورهای عربی که مخالف اسد بودند، مخالف حزب الله نیز شدند همچنان که کشورهای
عربی مخالف جمهوری اسلامی نیز مخالف بازوی نظامی ایران (یعنی حزب الله) نیز
هستند.
مروری در اخبار کشورهای عربی کافی است تا
دانسته شود هر از چندگاه برخی کشور عربی به ویژه در حوزه خلیج فارس خبر از کشف و
خنثی کردن هسته های تروریستی وابسته به حزب الله و سپاه پاسداران می دهند. تنها در
ماه ژانویه بحرین و کویت مدعی شدند که هر یک هسته های تروریستی وابسته به سپاه و
حزب الله را کشف و خنثی ساخته اند همچنان که دولت یمن نیز مدعی ارتباط تنگاتنگ حزب
الله و حوثی ها شده است.
بدین ترتیب، اینک حزب الله بیش و پیش از آنکه
زیر حملات تبلیغاتی از سوی اسرائیل قرار گیرد، زیر ضرب کشورهای عربی قرار گرفته
است. گزاف نیست اگر بگوییم حزب الله افزون بر جبهه اسرائیل، اینک جبهه ای به فراخی
کشورهای عربی در برابر خود دارد. اگر مقابله و مقاومت حزب الله در برابر اسرائیل
برایش مشروعیت زا بود، مقابله این جریان سیاسی با کشورهای "برادر عرب" قطعاً
برایش مشکل زا خواهد شد چر ا که اینک نه امریکا، کانادا، استرالیا و اتحادیه اروپا
بلکه "برادران عرب" هستند که حزب الله را در شمار سازمان های تروریستی
در کنار داعش و القاعده گنجانده اند. تصور کنید داعش ادعای مبارزه با اسرائیل را
داشته باشد. آیا سازمانی که توسط کشورها و نهادها و دستگاه تبلیغاتی عربی سازمانی
تروریستی قلمداد شده، می تواند به صرف مبارزه با اسرائیل برای خود مشروعیت بتراشد؟
عینا این فرض اینک در مورد حزب الله صادق است.
این وضعیت بر حزب الله حتی دشوارتر از داعش
است هنگامی در نظر آوریم که کشورهای عربی علاوه بر انگ تروریستی بودن، انگ مزدوری
برای جمهوری اسلامی را هم بر حزب الله زده اند.
مروری بر دستگاه تبلیغات پرهیاهوی رسانه های
عربی نشان می دهد که آنان حزب الله را امتداد جمهوری اسلامی و جمهوری اسلامی را
امتداد دولت صفوی می دانند که با توسل به گسترش شیعه به دنبال اعمال هژمونی خود بر
منطقه است. کشورهای عربی از یاد نمی برند که دولت صفوی با برگزیدن مذهب شیعه به
عنوان مذهب رسمی ایران، به نهصد سال حکومت سنی ایران خاتمه داد. آنان جمهوری
اسلامی و حزب الله لبنان را امتداد تاریخی حکومت صفوی می دانند که به دنبال گسترش
هژمونی ایرانی از طریق توسل به مذهب شیعه است.
در این میان، حزب الله هر آنچه ادعای مقابله و
مقاومت در برابر اسرائیل داشته باشد برای کشورهای عربی فاقد ارزش خواهد بود چه رسد
به اینکه اینک انگ تروریستی نیز بر آن زده شده باشد.
برای درک جریان رسانه ای که علیه حزب الله به
راه خواهد افتاد، کافی است به اظهارات حسن نصر الله توجه شود که عربستان را همسو
با اسرائیل از عوامل "فتنه انگیز" در لبنان دانست و گفت: "طرح عربستان در منطقه فتنه انگیزی است و این طرح اسرائیل
نیز هست".
در ارزیابی این فتنه، نصرالله تا آنجا بدگمان
است که گفته: «برخی از گروه‌های لبنانی هستند که امیدوارند عملیات طوفان قاطعیت
(عملیان نظامی عربستان علیه حوثی ها) مانند یمن در لبنان هم تکرار شود.»
با این همه، آواری که تا اینجا بر سر حزب الله
ویران شده به همین مقدار بسنده نمی شود. آوار بزرگ تری در راه است: تروریستی
قلمداد کردن حزب الله توسط بزرگ ترین نهاد اسلامی یعنی سازمان همکاری اسلامی.
با نفوذی که عربستان در شورای همکاری خلیج
فارس، اتحادیه عرب، سازمان همکاری اسلامی برای خود رقم زده، قابل پیش بینی است که
پس از این اقدام، گام بعدی ریاض این است که تروریستی قلمداد کردن حزب الله لبنان
را به سازمان همکاری اسلامی نیز برده و رأی این نهاد را نیز کسب کند.
تصور اینکه حزب الله لبنان در گستره ای به
پهنای جهان اسلام با 57 عضو به عنوان سازمان تروریستی و در کنار سازمان هایی مثل
القاعده و داعش گنجانده شود، حقیقتاً آوار بزرگی برای حزب الله و جمهوری اسلامی
خواهد بود.
دقیقا این الگوی رفتاری را ریاض در محکوم کردن
رژیم بشار اسد و جنایتکار دانستن آن در شورای همکاری، اتحادیه عرب، سازمان همکاری
اسلامی و مجمع عمومی به کار بسته بود و به طور موفقیت آمیز نیز نتایج دلخواه خود
را نیز کسب کرده بود. روزنامه لبنانی النهار به نقل از ریاض قهوجی، مدیر مرکز خاورمیانه و خلیج (فارس) برای
مطالعات نظامی، گفته بود که محکومیت حزب الله در شورای همکاری به عنوان یک سازمان
تروریستی، آغاز یک حمله هماهنگ شده است که در اتحادیه عرب و سازمان همکاری اسلامی
نیز تکرار خواهد شد.
با این حساب باید انتظار داشت که به زودی
عربستان، تروریستی قلمداد کردن حزب الله را به سازمان همکاری اسلامی کشانده و به
ظن قوی با رأی اکثریت بتواند نتیجه دلخواه را کسب کند. گرچه دور از واقع نیست که
عینا همین اقدام را عربستان به مجمع عمومی سازمان ملل برده و رأی دلخواه خود را از
مجمع عمومی نیز کسب کند همچنان که در جنایتکار دانستن دولت بشار اسد، شورای
همکاری، اتحادیه عرب، سازمان همکاری و مجمع عمومی به پیشنهاد عربستان دولت اسد را محکوم
کردند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر