برای جار و جنجال هایی که احمدی نژاد هر هفته برپا کرده ناگزیر باید نظام تدبیری
بیاندیشد. زندانی یا حصر کردن "عزیز دردانه" آن روزهای رهبر (که نظرش به
نظر او نزدیک تر بود)، چندان صلاح نیست. متصف کردن او به "اختلال روانی"
که پیشتر توسط متخصصان مطرح شده بود، راه حل بهتری است. یک بیمار روانی را نه
محاکمه می کنند و نه زندانی. او را از انظار دور می کنند.
حکمتِ مماشات با احمدی‌نژاد
از نخستین ماه های روی کار آمدن محمود احمدی نژاد به ویژه پس از تعریف کردن
"ماجرای هاله نور" که باورمندانه آن را با آب و تاب در حضور آیت الله
جوادی آملی بازگو کرد، مساله "اختلال روانی" احمدی نژاد به شدت بر سر زبان
ها افتاد. یک به یک یاوه گویی های او، خود بزرگ بینی اش، رفتارهای خارج از عرف او
و... فرض اختلال روانی او را قوت می بخشید.
مهدی خزعلی از نخستین کسانی بود که
مساله اختلال روانی احمدی نژاد را با استناد به منابع موثق روانشناسی مطرح کرد. او
فاش ساخت که احمدی نژاد به تجویز روانپزشک دارو مصرف می کرد. او نوشت که احمدی نژاد مبتلا به
اختلال شخصيت نمايشي (هيستريونيک) و خودشيفتگی (نارسيسيستيک) است. ازعلائم بیمارهيستريونيک
دیدن "هاله نور" و از علایم بیمار نارسيسيستيک گنده گویی، تحقیر دیگران (مثل خس و خاشاک خواندن
مردم) و خود بزرگ بینی است.
دکتر مسعود نقره کار نیز در مقاله ای به تفصیل شواهد مهمی از
اختلال روانی احمدی نژاد به دست داده است. حسین باستانی نیز فرضیه عدم تعادل روانی احمدی نژاد را طی
یادداشتی به تفصیل بحث کرده است.
هدف از این یادداشت پرداختن به ابعاد
اختلالات روانی احمدی نژاد نیست. آنچه منظور نظر این یادداشت است تاکید دو تن از
مدیران احمدی نژاد است که آنان نیز اینک احمدی نژاد را بیمار روانی دانسته اند که
نیازمند مراجعه به پزشک است.
محمدعلی رامین، مشاور مطبوعاتی محمود احمدی‌نژاد، در مطلبی که
در کانال خود منتشر کرده با اشاره به وضعیت روانی احمدی نژاد نوشته است که: "به
دلیل حاد شدن بیماری مزمن «خودپرستی» احمدی نژاد، ایشان را تا بازیافت سلامتی نسبی،
در آسایشگاه روانی تحت مراقبت های ویژه قرار بدهند."
از این مهم تر، غلامحسین محسنی اژه ای، وزیر اطلاعات احمدی نژاد و سخنگوی
کنونی قوه قضائیه، فرضیه نیاز احمدی نژاد برای مراجعه به روانپزشک را مطرح ساخته
است. با بالا گرفتن تنش ها میان احمدی نژاد و قوه قضائیه، محسنی اژه ای احمدی‌نژاد
را تلویحاً به نداشتن سلامت روانی متهم کرد و گفته که اگر لازم باشد، پرونده او به
پزشکی قانونی ارجاع داده می‌شود.
او گفت: برخی می‌گویند رئیس‌جمهور سابق و نزدیکانش باید «به پزشکی قانونی
بروند» تا معلوم شود که «این اقدامات از یک آدم عاقل سرچشمه می‌گیرد یا خیر».
بدین ترتیب و بنا به اظهارات سخنگوی قوه قضائیه، آنچه پیشتر در خصوص بیماری
روانی و اختلال شخصیت محمود احمدی نژاد بر سر زبان ها افتاده بود، تلویحا از زبان
یک مقام قضائی و عضو پیشین کابینه احمدی نژاد مورد اشاره قرار گرفته است.
طرح اختلال روانی احمدی نژاد چرا؟
صرف نظر از شواهد جدی دال بر بیماری روانی احمدی نژاد که از همان روزهای نخست
پیدا بود، این پرسش مطرح است که چرا اینک موضوع بیماری روانی احمدی نژاد مطرح می
شود؟ مگر علائم بیماری روانی او از همان آغاز روشن نبود؟ پس طرح این موضوع اینک
چرا؟
به بیان دیگر، محسنی اژه ای سخنگوی قوه قضائیه گفته که "حکمت"
مماشات دستگاه قضا با احمدی نژاد بعدا روشن می شود. این حکمت چیست؟
یک پاسخ می تواند این باشد که برای جار و جنجال هایی که احمدی نژاد هر هفته
برپا کرده ناگزیر باید نظام تدبیری بیاندیشد. زندانی یا حصر کردن "عزیز
دردانه" آن روزهای رهبر (که نظرش به نظر او نزدیک تر بود)، چندان صلاح نیست.
متصف کردن او به "اختلال روانی" که پیشتر توسط متخصصان مطرح شده بود،
راه حل بهتری است. یک بیمار روانی را نه محاکمه می کنند و نه زندانی. او را از
انظار دور می کنند.
از یک سو "بگم بگم" های احمدی نژاد علیه سران نظام قابل تحمل نیست و
از سوی دیگر محاکمه علنی او که به یک مطالبه عمومی تبدیل خواهد شد، صلاح نیست. ناگزیر
چاره ای دیگر باید اندیشید. چه چاره ای بهتر از طرح اختلال روانی او.
در چنین شرایطی اگر هرگونه محکومیتی برای احمدی نژاد بریده شود، او توانسته
خود را مظلوم و ستمدیده ای جا زده باشد که دهانش را به دلیل بازگو کردن درد مردم و
به جرم مبارزه با فساد بسته اند. او عزتمندانه از صحنه کنار می رود تا به دلیل
پیوند پیشین اش با رهبر (حمایت خامنه ای از او در 8 سال) عزت رهبر را لکه دار کند.
اما، اگر حذف او نه به دلیل مجرمیت بلکه به دلیل "روان پریشی" باشد
که به دلیل تحمل خدمات طاقت فرسا (!) در 8 سال خدمت رسانی (!) عارض شده، حذف او
چندان برای نظام پر هزینه نخواهد بود. نهایت خواهند گفت که احمدی نژد به تجویز
روانپزشک برای دوره ای "تحت نظرپزشک" است و با طولانی شدن این دوره
استعلاجی و قطع ارتباط او با رسانه ها، تنها کرسی او در مجمع تشخیص مصلحت نظام نیز
از او گرفته خواهد شد و به این ترتیب، حذف یک رییس جمهور دیگر رقم خواهد خورد،
اما، این بار به دلیل "اختلال روانی".
http://zeitoons.com/41797
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر