به رغم آنکه از
طول عمر وزارت ظریف بیش از 8 ماه نگذشته، چندبار احضار او به کمیسیون سیاست خارجی مجلس و دو بار احضار او به صحن علنی
مجلس خود شاهدی بر این تقابل است.
این تعداد احضار برای
وزیر خارجه آن هم تنها در هشت ماه از تصدی مسئولیتش رکوردی برای تقابل مجلسیان با
وزیر خارجه طی عمر جمهوری اسلامی به شمار می رود. ظریف خود گفته
که:« من در طول هشت ماه گذشته بیش از هر وزیر امور خارجه دیگری در تاریخ انقلاب اسلامی
در مجلس، کمیسیون امنیت ملی و دو بار در صحن علنی حضور پیدا کرده ام.»
ظریف و احضارهای پیاپی به مجلس
اگر محمدرضا
باهنر انتخاب احمدی نژاد در سال 84 را به درستی یکپارچه شدن حاکمیت جمهوری اسلامی
توصیف کرده بود، انتخاب حسن روحانی در سال 92 را باید شکاف در حاکمیت جمهوری
اسلامی دانست. هر چه بر عمر دولت روحانی بیشتر می گذرد، این شکاف نمایان تر می
شود.
همایش «ما
دلواپسیم» هم زمان با احضار ظریف به صحن علنی مجلس نمونه هایی از انواع تقابل هایی
است که تاکنون بین دو سوی حاکمیت جمهوری اسلامی نمایان شده است. با فرض شکاف بین
دو سوی حاکمیت جمهوری اسلامی، باید انتظار وقوع تقابل های بیشتری از این قبیل را
داشت.
به رغم آنکه از
طول عمر وزارت ظریف بیش از 8 ماه نگذشته، چندبار احضار او به کمیسیون سیاست خارجی مجلس و دو بار احضار او به صحن علنی
مجلس خود شاهدی بر این تقابل است.
این تعداد احضار برای
وزیر خارجه آن هم تنها در هشت ماه از تصدی مسئولیتش رکوردی برای تقابل مجلسیان با
وزیر خارجه طی عمر جمهوری اسلامی به شمار می رود. ظریف خود گفته
که:« من در طول هشت ماه گذشته بیش از هر وزیر امور خارجه دیگری در تاریخ انقلاب اسلامی
در مجلس، کمیسیون امنیت ملی و دو بار در صحن علنی حضور پیدا کرده ام.»
جالب اینکه احضار
اخیر ظریف (16 اردیبهشت 93) در پاسخ به 4 پرسش بود که به ترتیب با 46، 23، 5 و 1 امضا
تهیه شده بودند. پرسش تک امضایی، مربوط به حمید رسایی نماینده صاحب امتیاز نشریه "9 دی"
بود که توافق ژنو با 5+1 را "جام زهر" توصیف کرده بود.
بیشترین پرسش با
46 امضا نیز بخش کوچکی از نمایندگان کنونی مجلس با 290 نفر را تشکیل می دهد. این
خود نشان از آن دارد که پرسش های مطرح شده، مشغله فکری اکثریت نمایندگان را نیز
تشکیل نمی دهد. لذا تقابل این تعداد مجلسیان با دولت ناشی از نوعی تقابل جناحی و
نه به منظور نظارت بر وزارت خارجه باید تفسیر کرد.
چهار پرسش یاد
شده خطاب به ظریف عیناً به شرحی که در متن پرسش آمده، عبارتند از:
1- علت انفعال شما (ظریف) در موضوع رژیم حرامزاده اسراییل و هولوکاست
چیست؟
2- مستندات تاریخی شما درباره تایید دروغ هولوکاست در دولت راستگویان
چیست؟
3- علت عدم حمایت شما از پیشرفت های دفاعی جمهوری اسلامی و جلوگیری
از سفر هیات های کارشناسی کشورهای دیگر در جهت توسعه توان موشکی به ایران چیست؟
4- علت مواضع خفت بار شما در دانشگاه تهران در مورد قدرت نظامی
آمریکا و ضعف سیستم دفاعی جمهوری اسلامی ایران چیست؟
همانطور که از
متن پرسش ها دانسته می شود، نمایندگان پرسش کننده ظریف را متهم به اتخاذ مواضع
منفعلانه و خفت بار می دانند. به کار گیری چنین ادبیاتی در متن سوال، خود تأمل
برانگیز است.
چرا ظریف به مجلس احضار شد؟
وزارت خارجه دولت
یازدهم را بی درنگ باید فعال ترین و در عین حال پر مسئولیت ترین وزراتخانه در دولت
حسن روحانی به شمار آورد. وزارت خارجه از آن رو پر مسئولیت است که سامان دادن به سه
حوزه مهم و ملتهب را بر دوش می کشد. این
سه حوزه عبارتند از: پرونده هسته ای، بحران سوریه و نقض حقوق بشر. این سه پرونده
از آن رو ملتهب و با اهمیت هستند که جمهوری اسلامی بابت تک تک این موارد سه گانه،
تحریم هایی را متحمل شده است. (مراجعه شود به مقاله: بار سنگین دولت روحانی بر دوش ظریف)
انتقاد و پرسش از
عملکرد ظریف در حالی است که از قضا وزارت تحت امر او طی 8 ماه گذشته، پرکارترین
وزارتخانه در دولت روحانی بود چرا که علاوه بر مذاکرات سخت و فشرده هسته ای،
تاکنون 9 وزیر خارجه اروپایی (ایتالیا، سوئد، بلژیک، اسپانیا، یونان، لهستان، لوکزامبورگ،
لتونی و اتریش) از تهران دیدن کرده‌اند. همچنانکه به موازات این دیدارها، هیأت های
پارلمانی و بازرگانی اروپایی نیز به تهران آمده اند.
کافی است این حجم
از روابط با اتحادیه اروپا را با 8 سال سیاست خارجی دوران احمدی نژاد مقایسه کنیم
تا متوجه جایگاه تاثیرگذار شخص محمدجواد ظریف در پیشبرد سیاست خارجی دولت یازدهم باشیم.
تعداد اندک نمایندگان
پرسش کننده از یک سو و پرسش های کلی آنان از سوی دیگر، این گمان را تقویت می کند که
احضار ظریف به صحن علنی مجلس بیش از آن که اقدامی جهت نظارت بر عملکرد وزیر خارجه
باشد، اقدامی "ایذایی" از سوی اقلیت اندکی از نمایندگان است که به جبهه
پایداری (به رهبری فکری مصباح یزیدی) نزدیک هستند.
روح‌الله حسینیان
که به عنوان لیدر جبهه پایداری در مجلس شناخته می شود چند ماه پیشتر گفته بود که
"دلمان می‌خواهد ظریف را استیضاح کنیم."
جالب است که این
نمایندگان در طول هشت سال سیاست خارجی زیانبار احمدی نژاد حتی یکبار وزیران خارجه
او (متکی و صالحی) را به صحن علنی مجلس فرا نخوانده بودند.
جالب تر اینکه بیشتر
این نمایندگان کسانی هستند که سخت ترین مواضع را علیه حوادث سال 88 اتخاذ کرده بودند
و با طرح دست داشتن سفارت بریتانیا در آن اعتراضلت، طرح کاهش سطح روابط دیپلماتیک تهران-
لندن را از تصویب مجلس گذراندند.
اینک همین
نمایندگان به اظهارات ظریف مبنی بر نفی افسانه هولوکاست، واکنش نشان داده و او را
به صحن علنی مجلس فراخوانده اند.
موضع صریح ظریف در موضوع هولوکاست
در نفی افسانه
بودن هولوکاست، ظریف یکی از صریح ترین مواضع را در مصاحبه با شبکه تلویزیونی زد.دی.اف
آلمان گرفته و گفته
بود که :«کشتار یهودیان را نمی‌توان انکار کرد و باید از تکرار چنین جنایتی جلوگیری
کرد.»
او همچنین در مصاحبه
با فرید زکریا خبرنگار
شبکه سی. ان. ان هولوکاست را "جنایتی هولناک و ژنوساید" توصیف کرد.
ظریف واقف است که
انکار بی حاصل هولوکاست، تبعات امنیتی برای ایران به همراه دارد. او در دفاعیات
خود در مجلس تا بدانجا صراحت به خرج داد که گفت:«تا زمانی که وزیر امور خارجه هستم
نخواهم گذاشت پروژه صهیونیستی امنیتی سازی ایران از طریق تخریب وجه و حیثیت ملی تحت
بهانه "واهی" انکار هولوکاست تحقق یابد.»
چنین موضعی در
معنا تعریضی آشکار به کسانی است که به بهانه انکار هولوکاست خطرات امنیتی برای
ایران فراهم ساختند. او به خوبی در یاد دارد که انکار هولوکاست توسط احمدی نژاد بدانجا
منتهی شد که در نوامبر ۲۰۰۵، مجمع عمومی سازمان ملل متحد با صدور یک قطعنامه اولا انکار
هولوکاست را تقبیح کرد و ثانیا در تجلیل از آن، روز بیست و هفتم ژانویه هر سال را به
یادبود قربانیان آن فاجعه، روز "جهانی یادمان هولوکاست" نامگذاری کرد.
ظریف به عنوان سفیر
وقت ایران نزد سازمان ملل به هنگام تصویب این قطعنامه، انزوای مطلق جمهوری اسلامی را
به عنوان تنها کشوری که به قطعنامه رأی منفی داد، به یاد می آورد. او در خاطر دارد
که مسکو یکی از بانیان آن قطعنامه بود و دمشق به عنوان یکی از موافقان قطعنامه پیشنهادی
اسرائیل، امریکا، کانادا و روسیه، به آن رأی مثبت داد تا آن قطعنامه به "اجماع
آراء" و بدون مخالفت هیچ کشوری حتی کشورهای مسلمان و عرب به تصویب برسد.
http://www.radiozamaneh.com/143506
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر