با توجه به سخنرانی اخیر او در آستانه دور جدید تحریم‌ها، دانسته می شود که
او حتی در حد لفاظی چیزی برای روحیه دادن به مردم در برابر تحریم‌ها ندارد. او
دیگر تحریم را نعمت نمی دند و همچنین دور زدن تحریم را تجویز نمی کند.
با آغاز دور جدید تحریم‌ها
خامنه ای از «بی‌اثر بودن» آن نگفت
روز ۱۳ آبان ۱۳۹۷ روز آغاز دور جدید تحریم‌های گسترده امریکا علیه ایران بود.
این در حالی است که جمهوری اسلامی ملتزم به تعهدات سنگین برجام باقی‌مانده و ترامپ
با خروج از آن نه تنها خود را به مفاد برجام متعهد نمی داند بلکه بیشتر از تحریم‌های
دوران اوباما را بر ایران اعمال کرده است؛ تحریم‌هایی که شریان اقتصادی ایران را
هدف قرار داده است. به بیان ساده، تحریم‌های جدید امریکا سه بخش حیاتی اقتصاد
ایران را هدف قرار داده تا از دسترس خارج شوند. این سه بخش عبارتند از:
·
بخش انرژی مشخصا سرمایه‌گذاری و کمک‌های فنی در صنعت نفت
·
بخش مالی از جمله بیمه‌کنندگان و معاملات با بانک‌های ایرانی و بانک مرکزی
·
حمل و نقل به‌ویژه حمل و نقل دریایی و کشتیرانی
با این توصیف وضعیت به گونه‌ای خواهد بود که از این پس ایران از نقطه تولید و
استخراج نفت تا حمل و نقل آن و سرانجام دریافت پول آن با مشکل مواجه خواهد بود.
در حالی که چنین تحریمی در تاریخ روابط ملل هرگز و هرگز سابقه نداشته، واکنش
رهبر جمهوری اسلامی به این تحریم‌ها به کلی متفاوت از واکنش او به تحریم‌ها در
دوره اوباما بود. او در ۱۲ آبان 1397 برای جمعی دانش‌آموز سخنرانی کرد و هدف
امریکا از تحریم اقتصادی را فلج کردن و عقب نگه داشتن کشور دانست و گفت: «در جنگ اقتصادی آنچه
اتفاق افتاده، بر خلاف خواست امریکا است زیرا حرکت به سمت خودکفایی و تولید در
داخل، سرعت گرفته است.»
این تمام آن چیزی است که خامنه‌ای در آغاز دور جدید تحریم امریکا بر ایران بر
زبان آورده است. اما، این بار دیگر سخن از دور زدن تحریم بر زبان نیاورد.
جالب است بدانیم که در دوران تحریم‌هایی که در زمان اوباما بر ایران اعمال شده
بود خامنه‌ای در آغاز گفته بود که «ما در برابر تحریم‌ها واکسینه شده ایم» و
همچنین گفته بود «ما در شرایط بدر و خیبریم» و «می‌توانیم به شکل‌های مختلف با
تحریم‌ها مقابله کنیم مثلا با دور زدن تحریم‌ها که شگرد خوب و جالبی است.»
اما، این بار و در آغاز دور جدید تحریم امریکا بر ایران، او دیگر در حد لفاظی
نیز چیزی برای نوید دادن ندارد. او به یاد دارد که در ادوار پیشین تحریم‌ها فرمان
نرمش قهرمانه را داده بود؛ نرمشی -به گفته او- برای برای دفع شر [بخوانید رفع
تحریم].
نرمش برای رفع تحریم‌ها هنگامی بود که خامنه‌ای در اول فروردین ۱۳۹۲ بزرگ‌ترین
اعتراف تاریخی خود را بر زبان آورد. او گفت: «تحریم‌های شدیدی را از اوایل سال ۹۱
گذاشتند ــ تحریم نفت، تحریم بانک و مبادلات بانکی و پولی بین جمهوری اسلامی و
کشورهای دیگر ــ من این را بگویم که آمریکایی‌ها اظهار خوشحالی کردند و گفتند که
فلانی [خامنه ای] اعتراف کرد که تحریم‌ها اثر گذاشته. بله، تحریم‌ها بی‌اثر
نبود؛ می‌خواهند خوشحالی کنند، بکنند.»
در ۲ تیر همان سال فشار تحریم‌ها کار را به جایی رساند که خامنه‌ای بگوید «ما
دنبال از بین بردن و برداشتن تحریم‌ها هستیم؛ هدف ما از این مذاکرات لغو تحریم‌ها
است؛ جداً دنبال این هستیم که این تحریم‌ها لغو بشود.»
بدینسان، رهبری که تا پیش از این کشورش را واکسینه در برابر تحریم می دانست،
ناگزیر شد به مذاکره با امریکا تن در دهد؛ مذاکره «اسلام ناب محمدی» با «شیطان
بزرگ».
این خود گواه آن است که نظام جمهوری اسلامی نه از نقطه قوت (بخوانید نرمش
قهرمانانه) بلکه از نقطه ضعف (بخوانید نرمش منفعلانه) وارد مذاکرات هسته ای با امریکا
شد. افزون بر اینکه اینک نیز از نقطه ضعف پایبند به «برجام اروپایی» باقی مانده
است . به عبارت دیگر، تأثیرگذاری تحریم‌ها، عامل محرک نظام برای نرمشی بود که سرانجام
خامنه‌ای خود آن را «خسارت محض» دانست ولی از آن خارج نشد.
حال پرسش این است که آیا کسی جز شخص علی خامنه‌ای راه تحریم‌های جدید را به ترامپ
نشان داده است وقتی در یاد آوریم که یک روز خامنه‌ای مدعی بود که کشور در برابر
تحریم‌ها واکسینه شده و روز دیگر اعترف کرد تحریم‌ها تاثیر گذاشته و امریکا از بابت
این اعتراف «خوشحال» باشد.
این در حالی است که او در جایی دیگر گفته بود که: «انعطاف در مقابل این دشمن -
به‌خاطر مصلحت‌سنجی‌های موسمی‌ای که خب ما در یک مواردی داریم- تیغ دشمنیِ او را
کُند نخواهد کرد، بلکه او را گستاخ‌تر خواهد کرد...هر جایی که ما مقداری کوتاه آمدیم،
آنها تندتر آمدند.»
با این توضیحات و با توجه به سخنرانی اخیر او در آستانه دور جدید تحریم‌ها،
دانسته می شود که او حتی در حد لفاظی چیزی برای روحیه دادن به مردم در برابر تحریم‌ها
ندارد. او دیگر تحریم را نعمت نمی دند و همچنین دور زدن تحریم را تجویز نمی کند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر