از نگاه حاکمیت جمهوری اسلامی چنین انگاشته می شد که می‌توان با برچیدن زنان
معترض به حجاب اجباری این روند اعتراض را خاموش کرد. اصولا در بسیاری از موارد
رویه جمهوری اسلامی پاک کردن صورت مساله است، نه حل آن.
دختر خیابان انقلاب در
سنای کانادا
«دختران خیابان انقلاب» اینک راه به سنای کانادا یافته‌اند. در جدیدترین رویداد، شاپرک شجری‌زاده که به دلیل بر چوب بستن روسری به 2 سال
حبس تعزیری و ۱۸ سال حبس تعلیقی محکوم شده، در جمع نمایندگان سنای کانادا سخنرانی
کرده و صدای اعتراض خود را در سنای کانادا
به گوش مخاطبان خارجی رسانده است.
از نگاه حاکمیت جمهوری اسلامی چنین انگاشته می شد که می‌توان با برچیدن زنان
معترض به حجاب اجباری این روند اعتراض را خاموش کرد. اصولا در بسیاری از موارد
رویه جمهوری اسلامی پاک کردن صورت مساله است، نه حل آن. از این رو، تک تک دختران
معترض به حجاب اجباری که حجاب را بر سر چوب بستند، اینک احکام سنگین قضایی دریافت
کردند تا بلکه عبرتی باشند برای دیگران. از این بدتر، نسرین ستوده وکیل این دختران
نیز بازداشت شده تا اساسا امکان پیگیری قضایی این موضوع در جمهوری اسلامی مسدود
شود. اما، مگر تمام راه‌ها به دستگاه قضایی جمهوری اسلامی ختم می شود؟
به بیان دیگر اگر دختران معترض در گوشه ای از ایران بلندگویی برای اعتراض خود
داشتند، اگر مسئولان صدای اعتراض آنان را شنیده بودند، اگر مقامات جمهوری اسلامی
به گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس ایران عنایت می کردند که اعلام داشته بنا به نظرسنجی‌ها
اعتقاد به به حجاب شرعی نسبت به سال۵۷ رقمی
بالغ بر ۵۰ درصد کاهش داشته، به درخواست «دختران خیابان انقلاب» به چشم یک «پدیده
اجتماعی» می نگرستند، نه به عنوان یک «جرم». آن هم با احکام سنگین و بازداشت وکیل
آن‌ها.
کسی از یاد نبرده که در مقابله با جنبشی که چند دختر جوان به راه انداخته
بودند شخص آیت الله خامنه‌ای در اسفند 96 به میدان آمد و در پاک کردن صورت مساله،
اعتراض‌های علنی آنان به حجاب اجباری را «کوچک و حقیر» خواند. او از این فراتر رفت
و از «طرح مسأله حجاب اجباری از دهان برخی خواص» انتقاد کرد. اشاره او به مثال علیرضا
بهشتی، فرزند آیت‌الله محمد بهشتی بود که گفت پدرش با حجاب اجباری مخالف بود.
اینک مساله مخالفت با آزادی انتخاب حجاب به سنای کانادا رسیده و از آن بدتر
دختری که در ایران بیست سال حکم حبس گرفته بود، خواستار تحریم جمهوی اسلامی توسط
کانادا شده آن هم در شرایطی که دولت ترامپ در صدد توسعه تحریم‌ها بر ایران است.
قطعنامه تحریم ایران در سنای کانادا
از قطع رابطه کانادا با ایران در سال 1912 تا کنون ۶ سال می گذرد. جاستین
ترودو، نخست وزیر کانادا، در مبارزات انتخاباتی اش وعده داده بود که رابطه با
ایران را ترمیم خواهد کرد. پس از اجرایی شدن برجام، در نخستین واکنش مثبت از سوی
کانادا وزارت بازرگانی این کشور در فوریه 2016 اعلام داشت که تحریم‌های هسته‌ای را
علیه ایران لغو کرده است. اما، از این بیشتر نه تنها گشایشی در روابط دوجانبه حاصل
نشد که از آن بدتر اختلافات جدیدی میان دو کشور رخ داد. یکی از این اختلافات
بازداشت ایرانی‌هایی همچون سعید ملک‌پور و مریم ممبینی(همسر کاووس سیدامامی) است که تابعیت کانادایی دارند. کانادا خواستار
آزاد شدن این اتباع خود است.
اما، افزون بر این، در شرایطی که ترامپ به دنبال یارگیری در اعمال تحریم
کشورها بر ایران است، در مجلس سنای کانادا پیش‌نویس قطعنامه‌ای (Motion) پیشنهاد شده که هدف از آن -مانند هدف ترامپ- تشدید لنزوای ایران از طریق بازگرداندن
تمامی تحریم‌هایی است که از ایران برداشته شده است. قطعنامه مزبور، جمهوری اسلامی
را کشور حامی تروریسم دانسته و خواهان بیشترین
تحریم‌ها از سوی کانادا با ایران شده است.
بانی و پیشنهاد دهنده این قطعنامه «لیندا فرام» سناتور محافظه‌کار مجلس سنای
کاناداست که رابطه نزدیکی با «اروین کاتلر» عضو لابی «اتحاد در برابر ایران هسته‌ای»
دارد. کاتلر از چهره‌هایی بود که توانست بر تصمیم استفان هارپر، نخست وزیر پیشین
کانادا، برای قطع رابطه دیپلماتیک با ایران در سال 2012 تاثیر بسیاری بگذارد.
در صورت تصویب این قطعنامه به این ترتیب، مشاهده می‌شود که دولت ترامپ در حال دست‌یافتن به یک موفقیت در
سیاست تحریمی خود علیه ایران است به گونه ای که در نخستین همدلی با ترامپ، اینک
سنای کانادا نیز در صدد پیوستن به روند تحریم علیه ایران است.
در صورت تصویب گو اینکه قطعنامه مزبور برای دولت الزام‌آور نیست ولی همین
همدلی در سنای کانادا خود گواه آن است که روند پیوستن کشورهای متحد امریکا به
تحریم ایران آغاز شده است. این در حالی است که برخی از اعضای حزب لیبرال کانادا –حزب
جاستین ترودو- با تصویب قطعنامه پیشنهادی موافقت کرده اند. از این رو،هم احتمال
تصویب قطعنامه زیاد است و هم احتمال تایید آن توسط نخست وزیر.
اگر در همسویی با امریکا دور جدیدی از تحریم‌ها توسط کانادا علیه ایران به
اجرا گذاشته شود، می توان گمان داشت که اقدام مشابه توسط دیگر کشورها نیز یک به یک
صورت پذیرد. این یعنی ایجاد اجماع جهانی علیه ایران که خواست و هدف ترامپ است،
حاصل آمده است.
اینکه دولت ترامپ در تلاش برای ایجاد اجماع جهانی برای اعمال حداکثر تحریم‌ها
علیه تهران است بر کسی پوشیده نیست.اما، اینکه یک صدای معترض در خیابانی در تهران
چنان سرکوب شود که برای یک اعتراض کوچک بیست سال حکم زندان بگیرد و به ناچار صدای
اعتراض خود را به دیگر کشورها برساند نکته بدیعی است که خود می‌تواند سرآغاز اقدام
مشابه در دیگر کشورها باشد.
با این حساب آیا خامنه ای باز می تواند مدعی باشد که صدای دختران خیابان
انقلاب صدا و اقدامی «کوچک و حقیر» است؟
وقتی صدایشان به نهادهای قانونگذاری کانادا رسیده است.
منبع: ایران
اینترنشنال
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر