جستجوی این وبلاگ

۱۳۹۵ مرداد ۹, شنبه

پنج پرسش درباره دادگاه نمایشی مهاجمان به سفارت عربستان

با این گفته خامنه ای از هم اکنون می توان گفت که دادگاه عاملان ( نه آمران)، دادگاهی نمایشی و چیزی در حد محاکمه نکردن عوامل یورش به دیگر سفارت هاست که پرونده شان تاکنون عامداً مسکوت باقی مانده و دلیلی است بر اینکه اراده حاکمیت پشت سر تک تک این یورش ها بوده؛ یورش هایی که ناقض مصونیت دیپلماتیک و حقوق بین الملل است و جمهوری اسلامی را رکورددار حمله به سفارتخانه ها کرده است. 
Image result for ‫سفارت عربستان‬‎


پنج پرسش درباره دادگاه نمایشی مهاجمان به سفارت عربستان

در میان 194 کشور جهان، جمهوری اسلامی رکورددار یورش به سفارت ها و اماکن دیپلماتیک است که بر اساس کنوانسیون وین 1961 واجد مصونیت دیپلماتیک هستند. حمله به سفارت های مصر، مراکش، امریکا، دانمارک، بریتانیا و عربستان از جمله این موارد هستند. تقریباً در تمامی موارد هیچگاه نیروی پلیس اقدام موثری در بازداشت یورشگران به عمل نیاورد. این خود دلیل آشکاری است که اراداه حاکمیت پشت سر مهاجمانی قرار داشت که بعضاً آنان را نیروهای خودسر می نامند تا رد پایی از اراده حاکمیت در این اقدام خلاف اخلاق و ناقض حقوق بین الملل باقی نماند.
گو اینکه یورش به سفارت ها در تک تک موارد برای کشور هزینه ساز بود، اما، در ارزیابی نویسنده، یورش به سفارت عربستان برای جمهوری اسلامی هزینه های را در بر دارد که جمهوری اسلامی را ناچار به برپایی "دادگاهی نمایشی" کرده است.
برای مثال ریاض با فراخواندن دیپلمات های خود و اخراج دیپلمات های ایرانی نه تنها مناسبات دیپلماتیک خود را با تهران قطع کرد بلکه عملاً راه اعزام ده ها هزار متقاضی حج را بست و به این ترتیب جمهوری اسلامی را زیر فشار اقشار مذهبی قرار داده که چرا باید حج  به دلیل اعمال خرابکارانه عده ای خودسر! بسته شود؟ اگر یورشگران واقعا خودسر بودند آیا نباید با آنان برخورد قضایی صورت بگیرد؟
روشن است که این پرسش آن هم از سوی اقشار مذهبی یکی از دو دلیلی است که جمهوری اسلامی را واداشت برای اولین بار در تاریخ این نظام دست به اقامه دعوای قضایی علیه این عوامل بزند وگرنه تا کنون برای هیچ یک از دیگر عوامل یورش به دیگر سفارت ها کمترین پیگرد قضایی صورت نگرفته است.
اما، افزون بر این دلیل، دلیلی دیگری برای پیگرد قضایی یورشگران به سفارت عربستان نیز وجود دارد: جلب رضایت ریاض
جمهوری اسلامی می داند که موقعیت عربستان در معادلات منطقه ای، موقعیتی متفاوت است. ریاض قدرت راه اندازی جنگ نفت، جنگ شیعه – سنی، منزوی کردن تهران در سازمان همکاری اسلامی، بستن راه حج، تخریب روابط ایران با کشورهای همسایه و سنی را دارد. تنش با عربستان برای دراز مدت مقرون به صرفه برای تهران نیست همچنان که برای ریاض نیز مقرون به صرفه نیست. ریاض نیز از وزن ایران در معادلات منطقه ای آگاه است.
چنین شد که جمهوری اسلامی در استثنایی تأمل برانگیز دادگاهی را برای یورشگران به سفارت عربستان برپا کرده است. اما، آیا این دادگاه، دادگاهی واقعی برای مجازات مسببان آن است؟ و آیا این دادگاه برای ریشه کن کردن رفتاری زشت و ناپسند است تا دیگر بار چنین اشتباهی تکرار نشود؟
برای پاسخ باید به کیفرخواست علیه عاملان توجه کرد. کیفرخواست علیه این افراد حول دو محور اصلی تنظیم شده است که عبارتند از:
-        مشارکت در تخریب عمدی اموال سفارت عربستان
-        اخلال در نظم عمومی از طریق جنجال و تجمع غیرقانونی
فارغ از اینکه حکم نهایی دادگاه چه باشد پرسش های بسیاری در خصوص این دادگاه وجود دارد که در اینجا به 5 مورد از آن ها می پردازیم. این پرسش ها عبارتند از:
یکم؛ اگر اتهام عوامل حمله به سفارت عربستان مشارکت در تخریب و اخلال در نظم عمومی است آیا عیناً این اتهامات به یورشگران به دیگر سفارت ها مثلا سفارت بریتانیا و دانمارک و امریکا منتسب نیست؟ اگر آری چرا تاکنون نسبت به پیگرد قضایی آنان تعلل صورت گرفته و اصلا اراده دیده نمی شود که آنان نیز تحت پیگرد قرار گیرند؟
دوم؛ در کیفرخواست به "لطمه حیثیتی" که این اقدام به کشور زده، اشاره ای نشده است. این در حالی است که شاهدیم در بسیاری از محاکمات به صرف "هتک حرمت نظام" احکام سنگینی علیه متهمان بریده شده است.
نباید از یاد برد که در سرتاسر جهان حتی یک کشور و یا یک مقام مسئول را نمی توان یافت که از یورش به سفارت عربستان حمایت کرده باشد . برعکس از دبیرکل سازمان ملل گرفته تا بیشتر کشورها و سازمان ها و نهادهای بین المللی این اقدام را نکوهش کرده اند. از جمله سازمان همکاری اسلامی به عنوان برجسته ترین نهاد اسلامی، حمله به سفارت عربستان را محکوم کرده است.
سوم؛ بنابر اقاریر متهمان آنان از طریقه نشریه های مرتبط با سپاه پاسداران در جریان اعتراض و تظاهرات علیه سفارت عربستان قرار گرفتند. از این اقاریر دانسته می شود که "آمران" یورش به سفارت غیر عاملان هستند. حسن روحانی نیز در مقام رییس جمهور خواستار محاکمه آمران و عاملان شده است. اما چگونه است که هیچ نامی از آمران برده نمی شود؟
چهارم؛ از میان عملان حمله به سفارت عربستان، 4 نفر معمم هستند. بنابر رویه قضایی جمهوری اسلامی کسانی که معمم هستند در دادگاه ویژه روحانیت محاکمه می شوند. اما، اگر این رویه را رویه درست بدانیم (که نیست) چرا محاکمه آنان غیر علنی  صورت می گیرد؟ آیا غیر از این است که این افراد به دلیل ملبس بودن به لباس روحانیت، خود از مسببان حادثه بودند که در انگیختن دیگر افراد مقصر می باشند؟ بنابر این چرا نباید افکار عمومی در جریان محاکمه آن 4 معمم قرار بگیرد؟ این پرسش از آن رو برای اقشار مذهبی از اهمیت ویژه برخوردار است که می بینیم افرادی در کسوت روحانیت، موجب بسته شدن فریضه ای چون حج شده اند که اینک به خاطر اقدام خلاف آنان ده ها هزار نفر از انجام فریضه حج محروم شده اند. (مراجعه شود به مقاله: جمهوری اسلامی گرفتار در تله «حج سیاسی»)
پنجم؛ بنابر قوانین کیفری ایران، برای تخریب اموال عمومی و بر هم زدن نظم، مجازات یک سال حبس و جزای نقدی در نظر گرفته می شود. اما، به تصریح محسنی اژه ای، سخنگوی قوه قضائیه، قرار است برای عاملان تخفیف در مجازات در نظر گرفته شود. او گفته که برخی از مهاجمان به سفارت عربستان سعودی «به خاطر خشم نسبت به عربستان و فاجعه منا دست به این اقدام زدند و اینها سبب تخفیف مجازات می‌شوند».
 اگر چنین باشد که سخنگوی قوه قضائیه گفته، حکم سبکی که برای متهمان بریده خواهد شد دستکم با دو مشکل روبروست:
نخست اینکه در کلیه نظام های قضایی جهان منظور از کیفر دادن مجرمان، بازداشتن افراد از ارتکاب مجدد جرم است. اگر قرار است حکم سبکی برای عاملان بریده شود چنین حکمی ناقض فلسفه کیفر دادن است. به بیان دیگر، دلیلی که محسنی اژه ای برای تخفیف مجازان عاملان ارائه داده، خود موجب می شود تا در موارد بعدی هر کسی با خیال راحت از محکومیت سنگین و به صرف اینکه از فلان کشور کینه ای به دل دارد، مبادرت به تخریب و آتش کشیدن سفارت آن کشور کند.
دوم اینکه اگر برپایی دادگاه حمله به سفارت عربستان استثنایی بر همه حملات دیگر به سفارت هاست تا اولا افکار عمومی داخلی را و ثانیا دولت عربستان را قانع کند که عاملان خودسر بودند آیا با  تخفیف در احکام عاملان، افکار عمومی و عربستان قانع می شوند که عاملان خودسر بودند؟
می دانیم که آیت الله خامنه ای در دفاع از عوامل حمله به سفارت عربستان گفته که «به صرف اینکه قضیه‌ای مثل سفارت عربستان و سفارت انگلیس پیش بیاید که کاری بسیار بد و به ضرر کشور و اسلام است، این را بهانه نکنند که جوانان مؤمن را مورد تهاجم قرار دهند».
با این گفته خامنه ای از هم اکنون می توان گفت که دادگاه عاملان ( نه آمران)، دادگاهی نمایشی و چیزی در حد محاکمه نکردن عوامل یورش به دیگر سفارت هاست که پرونده شان تاکنون عامداً مسکوت باقی مانده و دلیلی است بر اینکه اراده حاکمیت پشت سر تک تک این یورش ها بوده؛ یورش هایی که ناقض مصونیت دیپلماتیک و حقوق بین الملل است و جمهوری اسلامی را رکورددار حمله به سفارتخانه ها کرده است. 

http://www.radiofarda.com/a/f7-commentary-over-trial-of-saudi-embassy-attackers/27890152.html

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر